Κέρος αποκαλείται η παραλία που βρίσκεται στα ανατολικά της Λήμνου και ανήκει στο χωριό Καλλιόπη. Πρόκειται για μια από τις πιο όμορφες παραλίες του νησιού που όταν ο καιρός έχει κέφια μοιάζει με τη Χαβάη λόγω των τεράστιων κυμάτων που σηκώνονται.
Ο Φλάβιος Φιλόστρατος αναφέρει στο έργο του «Βίοι Σοφιστών» το τοπωνύμιο Κέρας, ως ένα λιμάνι της Λήμνου. Αναφέρει χαρακτηριστικά: « Δειπνούσαν στη Λήμνο κάτω από μια μεγάλη βελανιδιά οκτώ θεριστές στο ονομαζόμενο Κέρας του νησιού. Αυτό το τοπωνύμιο είναι λιμάνι με λεπτά κέρατα. Ένα νέφος κάλυψε τη βελανιδιά και κεραυνός τη χτύπησε μαζί με τους θεριστές οι οποίοι βρέθηκαν προ εκπλήξεως και δεν κατάφεραν να αντιδράσουν αλλά πέθαναν».
«Εδείπνουν μεν κατά την Λήμνον υπό δρυί μεγάλη θερισταί οκτώ περί το καλούμενον Κέρας της νήσου, το δε χωρίον τούτο λιμήν εστιν ες κεραίας επιστρέφων λεπτάς, νέφους δε την δρυν περισχόντος και σκηπτού εις αυτήν εκδοθέντος η μεν εβέβλητο, οι θερισταί δε εκπλήξεως αυτοίς εμπεσούσης εφ ούπερ έτυχον έκαστος πράττων, ούτως απέθανον».
Μέσα από το κείμενο του Φιλόστρατου τονίζονται τρία χαρακτηριστικά της περιοχής που ως τις μέρες μας διατηρεί το αρχαίο της τοπωνύμιο. Πρώτον ότι το Κέρας του Φιλόστρατου ταυτίζεται με το σημερινό Κέρος, δεύτερον ότι ήταν λιμάνι της Λήμνου και τρίτον ότι ήταν κοντά σε εύφορη πεδιάδα στην οποία έσπερναν σιτηρά.
Ο Rithard Pocoche επισκέφτηκε τη Λήμνο τον Οκτώβρη του 1739 και ξεμπάρκαρε στο Κέρος. Γράφει σχετικά: «Αποβιβαστήκαμε στην ανατολική πλευρά της Λήμνου, σ' ένα κόλπο κλειστό απ' όλες τις πλευρές, εκτός από την ανατολική. Κοντά υπάρχουν δυο χωριά. Το ένα λέγεται Οντοπόλ και το άλλο Καλλιόπη. Και στις δυο πλευρές του κόλπου, όπου αποβιβάστηκα, υπάρχει από μια αλμυρή λίμνη» [1].
Ο Alexander Conze επισκέφτηκε το Κέρος στα 1858 και το σημείωσε στο χάρτη του. Ο Αργύρης Μοσχίδης στο έργο του «Η Λήμνος, ήτοι Ιστορικόν Δοκίμιον της Νήσου ταύτης» συνδέει την ονομασία του Κέρους με τη λέξη «κέρατο».
[1] Βασιλική Τουρπτσόγκου-Στεφανίδου,Ταξιδιωτικά και Γεωγραφικά κείμενα για τη νήσο Λήμνο (15ος -20 ος αιώνας )σ.228,Αριστοτέλειο Παν/μιο,Θεσσαλονίκη 1986
Ο Φλάβιος Φιλόστρατος αναφέρει στο έργο του «Βίοι Σοφιστών» το τοπωνύμιο Κέρας, ως ένα λιμάνι της Λήμνου. Αναφέρει χαρακτηριστικά: « Δειπνούσαν στη Λήμνο κάτω από μια μεγάλη βελανιδιά οκτώ θεριστές στο ονομαζόμενο Κέρας του νησιού. Αυτό το τοπωνύμιο είναι λιμάνι με λεπτά κέρατα. Ένα νέφος κάλυψε τη βελανιδιά και κεραυνός τη χτύπησε μαζί με τους θεριστές οι οποίοι βρέθηκαν προ εκπλήξεως και δεν κατάφεραν να αντιδράσουν αλλά πέθαναν».
«Εδείπνουν μεν κατά την Λήμνον υπό δρυί μεγάλη θερισταί οκτώ περί το καλούμενον Κέρας της νήσου, το δε χωρίον τούτο λιμήν εστιν ες κεραίας επιστρέφων λεπτάς, νέφους δε την δρυν περισχόντος και σκηπτού εις αυτήν εκδοθέντος η μεν εβέβλητο, οι θερισταί δε εκπλήξεως αυτοίς εμπεσούσης εφ ούπερ έτυχον έκαστος πράττων, ούτως απέθανον».
Μέσα από το κείμενο του Φιλόστρατου τονίζονται τρία χαρακτηριστικά της περιοχής που ως τις μέρες μας διατηρεί το αρχαίο της τοπωνύμιο. Πρώτον ότι το Κέρας του Φιλόστρατου ταυτίζεται με το σημερινό Κέρος, δεύτερον ότι ήταν λιμάνι της Λήμνου και τρίτον ότι ήταν κοντά σε εύφορη πεδιάδα στην οποία έσπερναν σιτηρά.
Ο Rithard Pocoche επισκέφτηκε τη Λήμνο τον Οκτώβρη του 1739 και ξεμπάρκαρε στο Κέρος. Γράφει σχετικά: «Αποβιβαστήκαμε στην ανατολική πλευρά της Λήμνου, σ' ένα κόλπο κλειστό απ' όλες τις πλευρές, εκτός από την ανατολική. Κοντά υπάρχουν δυο χωριά. Το ένα λέγεται Οντοπόλ και το άλλο Καλλιόπη. Και στις δυο πλευρές του κόλπου, όπου αποβιβάστηκα, υπάρχει από μια αλμυρή λίμνη» [1].
Ο Alexander Conze επισκέφτηκε το Κέρος στα 1858 και το σημείωσε στο χάρτη του. Ο Αργύρης Μοσχίδης στο έργο του «Η Λήμνος, ήτοι Ιστορικόν Δοκίμιον της Νήσου ταύτης» συνδέει την ονομασία του Κέρους με τη λέξη «κέρατο».
[1] Βασιλική Τουρπτσόγκου-Στεφανίδου,Ταξιδιωτικά και Γεωγραφικά κείμενα για τη νήσο Λήμνο (15ος -20 ος αιώνας )σ.228,Αριστοτέλειο Παν/μιο,Θεσσαλονίκη 1986