Το 1478 ο Κότσινος (ή Κότσινας) πέρασε στην ιστορία όταν πολιορκήθηκε από το Σουλεϊμάν Πασά. Σύμφωνα με ένα θρύλο, που διαδόθηκε στη Δύση κυρίως από ένα ποίημα του 1669 του ιησουΐτη Dondini, το κάστρο σώθηκε την τελευταία στιγμή χάρη στο θάρρος της Μαρούλας, η οποία, όταν ο πατέρας της σκότωθηκε, άδραξε το σπαθί του και όρμησε εμψυχώνοντας τους αμυνόμενους μαχητές που έλυσαν την πολιορκία...
Η Μαρούλα ήταν κόρη του Ισίδωρου Κομνηνού και της Ευφροσύνης, ο οποίος προστάτευε την περιοχή του Κότσινα τον 15ο αιώνα. Στην γιορτή Κωνσταντίνου και Ελένης (21 Μαΐου του 1478) ο Σουλεϊμάν Πασάς εξαπέλυσε επίθεση στο νησί και έτσι Έλληνες και Βενετοί αμύνονταν στο φρούριο την τουρκική προέλαση. Η Μαρούλα ήταν 18 χρονών! Σε μία στιγμή η άμυνα των Ελλήνων και των Βενετών άρχισε να υποχωρεί και ο πατέρας της Μαρούλας λαβώθηκε και όλοι οι αξιωματικοί σκόρπισαν. Τότε εμφανίστηκε η Μαρούλα, η οποία σήκωσε ψηλά το αιματοβαμμένο ξίφος του πατέρα της που λίγο πριν είχε ξεψυχήσει στα χέρια της και όρμησε πρώτη στην μάχη ενθαρρύνοντας και τους υπόλοιπους να επιτεθούν. Έτσι επήλθε η νίκη και ο Σουλεϊμάν εγκατέλειψε την μάχη ταπεινωμένος.
Στο λιμανάκι του Κότσινα βρίσκεται σήμερα επιβλητικό μπρούτζινο άγαλμα της θρυλικής ηρωίδας στον προαύλιο χώρο του Ιερού ναού Ζωοδόχου Πηγής, στο λόφο όπου άλλοτε δέσποζε το απόρθητο φρούριο του Κότσινου. Το άγαλμα αυτό είναι δημιούργημα του Ιπποκράτη Σαβούρα και χρηματοδοτήθηκε από το Διδασκαλικό Σύλλογο Λήμνου την περίοδο του 1969.
